پایان نامه یا رساله دکتری چقدر مهم است؟ طریقه انجام چیست؟

پایان نامه یا رساله دکتری چقدر مهم است؟

بستگی به این دارد که شما برای «اهمیت» چه چیزی در ذهن دارید و چگونه می خواهید آن را انجام دهید. محتوای فکری پایان نامه بسیار مهم است، زیرا نشان دهنده آن چیزی است که شما در مقطع کارشناسی ارشد به دست آورده اید. باید مطمئن شوید که بهترین کار شما را در بر می گیرد، زیرا در اوایل کارتان تا حدی بر این اساس مورد قضاوت قرار می گیرید.

در درازمدت، ارزش مستقیمی برای پایان نامه به عنوان یک سند وجود ندارد. (به غیر از هر گونه ارزش احساسی، ارائه سوابق تاریخی و برآورده کردن الزامات بوروکراتیک.) هر محتوای ارزشمندی باید منتشر شود و انتشارات حاصله منبع قطعی خواهد بود که جامعه در آینده به آن تکیه خواهد کرد. اگر پنج سال پس از فارغ التحصیلی هنوز هم مردم پایان نامه شما را می خوانند، این نشانه آن است که شما کار مناسبی برای انتشار کار خود انجام نداده اید.

نظرات در مورد جدیت گرفتن پایان نامه دکتری و انجام آن به عنوان فرم تخصصی نگارش دانشگاهی متفاوت است. برای مثال، چه مقدار پیش‌زمینه، تفسیر یا بررسی متون اضافی باید داشته باشد؟ آیا باید به سبکی متفاوت از مقالات منتشر شده نوشته شود؟ این می تواند بین کشورها، رشته ها، دانشگاه ها، بخش ها و حتی مشاوران فردی متفاوت باشد. هیچ پاسخ جهانی وجود ندارد، و شما باید بررسی کنید که چه چیزی با شرایط خاص شما مطابقت دارد.

به طور خاص، یک سوال اساسی این است که آیا پایان نامه شما چیزی نیست جز گزارشی از تحقیقاتی که منتشر شده یا منتشر خواهد شد، یا اینکه آیا این یک تمرین مهم دانشگاهی است که در آن دیدگاه و دقت خود را به گونه‌ای نشان می‌دهید که در یک مقاله مناسب نیست. کاغذ معمولی

من اولی را به عنوان پاسخ پیش فرض برای ریاضیات در ایالات متحده می بینم، اما دومی کاملاً ناشناخته نیست. (مشاورانی وجود دارند که اصرار دارند که دانشجویانشان شواهد بسیار دقیق تری را در پایان نامه بنویسند تا اینکه واقعاً هرگز منتشر شود، تا نشان دهند که دانشجو در واقع می تواند این کار را انجام دهد.)

اهمیت دکتری یک فرد. پایان نامه به خودی خود برای حرفه آکادمیک بعدی آنها بسیار متفاوت است، زیرا پایان نامه تنها یک جزء در کارنامه یک فرد است. اهمیت آن جزء به شدت به جهت مورد نظر آنها و محتویات بقیه پورتفولیو بستگی دارد.

قبل از هر چیز، به یاد داشته باشید که اکثر افرادی که مدرک Ph.D. در نهایت به عضویت در یک دانشگاه تحقیقاتی سطح بالا نروید. اگر جاه طلبی شما این است که در موقعیتی با محوریت آموزش یا در صنعت قرار بگیرید، کار تحقیقاتی عمدتاً تنها شاهدی بر صلاحیت فنی لازم است. کار اولیه ای که چنین فردی برای آن استخدام می شود تقریباً هرگز مستقیماً با پایان نامه آنها مرتبط نیست: در یک پست آموزشی ممکن است آن تحقیق را ادامه دهید، اما این موضوع در درجه دوم تدریس قرار دارد. در صنعت احتمالاً در نهایت روی چیزی متفاوت کار خواهید کرد، اما این کار مهارت‌های فنی مشابهی را اعمال می‌کند.

با این حال، حتی برای کسانی که به دنبال شغلی از تحقیقات خودگردان هستند (به عنوان مثال، هیئت علمی مسیر تصدی)، پایان نامه تنها بخشی از مجموعه تحقیقاتی عمومی تر است. در برخی زمینه‌ها یا برای برخی افراد خاص، پایان‌نامه نقطه کلیدی مشارکت است و بالاتر از همه کارهای دیگر قرار می‌گیرد. با این حال، برای بسیاری دیگر، یا این پایان‌نامه مجموعه‌ای از نتایجی است که در این مسیر به دست آمده و منتشر شده‌اند، یا این پایان‌نامه تنها یک قطعه از مجموعه‌ای از کار است. این اغلب مهم‌ترین کار است، زیرا دیگران ممکن است شخص را به عنوان مشارکت‌کننده ثانویه داشته باشند، اما در همه زمینه‌ها به ندرت تنها کار مهم است.

علاوه بر این، مرحله بعدی پس از دکتری. معمولاً هیئت علمی نیست، بلکه فوق دکترا است، و توانایی فرد برای «گل دادن» و به خوبی منتشر شدن به عنوان یک پست دکتری، با هدایت بیشتر و خارج از آزمایشگاه خانگی شما است، که اغلب عامل تعیین کننده بسیار قوی تری برای استخدام هیئت علمی است.

حالا، اگر یک پایان نامه بد بنویسید، مطمئناً یک انحراف خواهد بود. اما به طور کلی می گویم که برای اکثر افراد در بسیاری از رشته ها، دکتری. پایان نامه باید به عنوان اهمیتی معادل ۲-۴ مقاله اصلی در نظر گرفته شود.